مکتظ

مکتظ. [ م ُ ت َظظ ] (ع ص ) رنجور از امتلای طعام و پرشدگی شکم . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || وادی پرشده از سیل . (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). و رجوع به اکتظاظ شود.