مکرلغتنامه دهخدامکر. [ م ِ ک َرر ] (ع ص ) برگردنده و حمله آورنده . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کَرّار. (از اقرب الموارد). || فرس مکر؛ اسب جنگ و حمله . (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
