مکلبةلغتنامه دهخدامکلبة. [ م َ ل َ ب َ ] (ع اِمص ) زن جلبی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). قیادت و آن سعی میان مرد و زن است در فجور. (از اقرب الموارد). || (ص )ارض مکلبة؛ زمین بسیارسگ . (از ذیل اقرب الموارد).
