میامین

میامین . [ م َ] (ع ص ، اِ) ج ِ میمون ، به معنی مبارک و نیکبخت . (ناظم الاطباء) (آنندراج ). اشخاص مبارک و چیزهای مبارک واین جمع میمون است . (غیاث ). و رجوع به میمون شود.
- امام میامین ؛ پیشوای نیک بختان و مبارک وجودان . و ناصرخسرو در بیت زیر آن را ظاهراً به عنوان لقبی برای امیرالمؤمنین علی علیه السلام آورده است :
فخرم بس آن که در ره دین حق
بر مذهب امام میامینم .

ناصرخسرو.