میانه قدلغتنامه دهخدامیانه قد. [ ن َ / ن ِ ق َ ] (ص مرکب ) میان بالا و میان قد. (ناظم الاطباء). متوسطقامت . (آنندراج ). میانه قامت . میانه بالا. معتدل القامه . (یادداشت مؤلف ). صعت . (منتهی الارب ): ترکة؛ زن میانه قد. (منتهی الارب ).
