ترجمه مقاله

میانه

لغت‌نامه دهخدا

میانه . [ ن َ ] (اِخ ) نام یکی از شهرستانهای آذربایجان شرقی ، واقع در جنوب خاوری شهرستان تبریز. حدود، از شمال به شهرستان سراب . از جنوب به شهرستان زنجان . از خاور به شهرستان خلخال . رشته جبال بزکش به طول 48 هزار گز در حد شمالی این شهرستان واقع و وضع طبیعی آن کوه نسبتاً مسطح و دارای مراتع و ییلاقات بسیار است . کوه میانداغی در حدود شرقی این شهرستان در ده گرم و کوه قافلانکوه در جنوب شرقی شهرستان واقع و شوسه و خط آهن تهران - تبریز بااحداث چندین پل و تونل از این کوه عبور می کند و رودخانه های نسبتاً پرآبی دارد مانند سفیدرود (قزل اوزن ) و قرانقوچای و آیدوغموش . این شهرستان از سه بخش به شرح زیر تشکیل شده است : 1- بخش مرکزی با 80 آبادی و 36894 تن جمعیت . 2- بخش ترکمان با 120 آبادی و 49089 تن جمعیت . 3- بخش ترک با 90 آبادی و 31363 تن جمعیت ،که مجموع آبادیهای شهرستان 290 و جمعیت آن در حدود 117346 تن می باشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
ترجمه مقاله