میان پاچه
لغت‌نامه دهخدا
میان پاچه . [ یام ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) وسط پاچه . || میان پا.میان پای . (ناظم الاطباء). میان دو ران :
میلم به میان پاچه ٔ او بیش کشد
زیرا که میان پاچه ز کس تنگ تر است .
در نامه ٔ اعمال تو چیزی نبود
جز حرف میان پاچه و سرگیری و غرق .
میلم به میان پاچه ٔ او بیش کشد
زیرا که میان پاچه ز کس تنگ تر است .
میرم شاه .
در نامه ٔ اعمال تو چیزی نبود
جز حرف میان پاچه و سرگیری و غرق .
حکیم شفایی .
