میتة

میتة. [ م َی ْ ی ِ ت َ ] (ع ص ) مؤنث مَیِّت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مَیتَة. رجوع به میت شود.
- ارض میتة ؛ زمینی ویران . (مهذب الاسماء). ارض میتة یا اراضی میتة؛ زمینی یا زمینهای ویران . بایر. (یادداشت مؤلف ).