میرک
لغتنامه دهخدا
میرک . [ رَ ] (اِخ ) از شاعران پارسی گوی هند و از مردم تهتهه بود و بیت زیر از اوست :
با طالع ناساز چه سازیم که یک بار
دستی بفشاندیم و سبویی بشکستیم .
با طالع ناساز چه سازیم که یک بار
دستی بفشاندیم و سبویی بشکستیم .
(از قاموس الاعلام ترکی ).