میسان

میسان . [ م َی ْ ] (ع ص ) خرامنده . (منتهی الارب ). خرامنده و متبختر. (ناظم الاطباء) (از متن اللغة). متبختر. (اقرب الموارد). || هر ستاره ٔ درخشنده و روشن . ج ، میاسین . (ناظم الاطباء). هر ستاره ٔ روشن . ج ، میاسین . (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). || (اِ) نام شب بدر. (منتهی الارب ) (از متن اللغة) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).