میقانةلغتنامه دهخدامیقانة. [ ن َ ] (ع ص ) میقان . تأنیث میقان . (یادداشت مؤلف ). گویند رجل میقان و امراءة میقانة. آنکه هرچه بشنود یقین کند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). و رجوع به میقان شود.
