میوه دار
لغت‌نامه دهخدا
میوه دار. [ می وَ / وِ ] (اِ مرکب ) (میوه + دار، درخت ) درخت میوه . دار میوه . درخت که بر دهد :
اگر زندگانی بود دیرباز
بدین دیرخرم بمانم دراز
یکی میوه داری بماند ز من
که ماند همی بار او بر چمن .
بر او بر ز هر گونه ای میوه دار
فراوان گیا بود بر کوهسار.
ز زیتون و از گوز و از میوه دار
که هر مهرگان شاخ بودی به بار.
گر آهنگ بر میوه داری کنند
وگر ناپسندیده کاری کنند.
بستد عِمامه های خز سبز ضیمران
بشکست حقه های زر ودر میوه دار.
تن ما چو میوه ست و او میوه دار
بچینند یک روز میوه ز دار.
چو دود است بی هیچ خیر آتش او
چو بید است بی هیچ برمیوه دارش .
درختان میوه دارو نهال و آبهای روان در عمارت و باغها او آورد. (نوروزنامه ).
میوه دارم که به دی مه شکفد
که نه برگی نه بری خواهم داشت .
اگر اسبی چرد درکشتزاری
وگر غصبی رود بر میوه داری .
میوه دارانش از برومندی
کرده با خاک سجده پیوندی .
سروو شمشادها همه خس و خار
میوها مور و میوه داران مار.
چو دور افتد از میوه خور میوه دار
چه خرما بودنخل بن را چه خار.
هان مخسب ای کاهل بی اعتبار
جز به زیر آن درخت میوه دار.
بسیار دیده ایم درختان میوه دار
زین به ندیده ایم که در بوستان تست .
بسی پای دار ای درخت هنر
که هم میوه داری و هم سایه ور.
اشجار میوه دار و غیر میوه دار از گل و سرو و بید و چنار. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 36).
اگر زندگانی بود دیرباز
بدین دیرخرم بمانم دراز
یکی میوه داری بماند ز من
که ماند همی بار او بر چمن .
فردوسی .
بر او بر ز هر گونه ای میوه دار
فراوان گیا بود بر کوهسار.
فردوسی .
ز زیتون و از گوز و از میوه دار
که هر مهرگان شاخ بودی به بار.
فردوسی .
گر آهنگ بر میوه داری کنند
وگر ناپسندیده کاری کنند.
فردوسی .
بستد عِمامه های خز سبز ضیمران
بشکست حقه های زر ودر میوه دار.
منوچهری .
تن ما چو میوه ست و او میوه دار
بچینند یک روز میوه ز دار.
اسدی .
چو دود است بی هیچ خیر آتش او
چو بید است بی هیچ برمیوه دارش .
ناصرخسرو.
درختان میوه دارو نهال و آبهای روان در عمارت و باغها او آورد. (نوروزنامه ).
میوه دارم که به دی مه شکفد
که نه برگی نه بری خواهم داشت .
خاقانی .
اگر اسبی چرد درکشتزاری
وگر غصبی رود بر میوه داری .
نظامی .
میوه دارانش از برومندی
کرده با خاک سجده پیوندی .
نظامی .
سروو شمشادها همه خس و خار
میوها مور و میوه داران مار.
نظامی .
چو دور افتد از میوه خور میوه دار
چه خرما بودنخل بن را چه خار.
نظامی .
هان مخسب ای کاهل بی اعتبار
جز به زیر آن درخت میوه دار.
مولوی .
بسیار دیده ایم درختان میوه دار
زین به ندیده ایم که در بوستان تست .
سعدی .
بسی پای دار ای درخت هنر
که هم میوه داری و هم سایه ور.
سعدی (بوستان ).
اشجار میوه دار و غیر میوه دار از گل و سرو و بید و چنار. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 36).
