میکائیل

میکائیل . (اِخ ) میکال . نام فرشته ٔ روزی . (از منتهی الارب ، ماده ٔ م ک ل ). فرشته ای که روزی مخلوق را می رساند و به فارسی بشتر و تشتر نیز گویند. (ناظم الاطباء). فرشته ٔ روزی . (دهار). میکائین . (منتهی الارب ). فرشته ٔ روزیها. نام یکی از چهار ملک مقرب . (یادداشت مؤلف ). فرشته ٔ روزیها. (السامی فی الاسامی ). رئیس الملائکة. یهودا. پیشوای عساکر فرشتگان . (قاموس کتاب مقدس ) :
توهم هست عزرائیل و فضلت هست میکائیل
چو اسرافیل شد منطق خرد جبریل با طیران .

ناصرخسرو.

چون سرافیل قناعت تا ابد جاندار تست
گو مکن دیوان میکائیل روزی را ضمان .

خاقانی .

میکائیلت نشانده بر پر
آورده به خواجه تاش دیگر.

نظامی .

وقتی چنین بود که با جبرئیل و میکائیل نپرداختی . (گلستان ).