می پیمای

می پیمای . [ م َ / م ِ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب )می خوار. (آنندراج ). می پیما. می پیماینده . باده پیما.که با کس یا کسان به باده گساری پردازد :
ز می خوردن ندارم انبساطی
در آن بزمی که می پیمای من نیست .

ابونصر نصیرای بدخشانی .