ناتندرستی

ناتندرستی . [ ت َ دُ رُ ] (حامص مرکب ) ناتوانی . بیماری . رنجوری . مریضی . دردمندی . از پا افتادگی . ضعف . علت . علیلی :
چو کاهل بود مرد برنا به کار
از او سیر گردد دل روزگار.
نماند ز ناتندرستی جوان
مبادش توان و مبادش روان .

فردوسی .

چو بنیاد دولت به سستی رسید
توانا به ناتندرستی رسید.

نظامی .

تهی نیست از تره ای خوان من
ز ناتندرستی ست افغان من .

نظامی .

|| نادرستی :
کنون کار بر ساز و سستی مکن
بمن نیز ناتندرستی مکن .

فردوسی .

هر آنگه که در کار سستی کنی
همی رای ناتندرستی کنی .

فردوسی .