ناخدای ترس

ناخدای ترس . [ خ ُ ت َ ] (ص مرکب ) ناخداترس . کسی که از خدا نمی ترسد. رجوع به ناخداترس شود :
ای ناخدای ترس مشو آینه پرست
رنج دلم مخواه و منه دل بر آینه .

خاقانی .

گفتا مترس از این گره ناخدای ترس
کاینک خدای کعبه بر ایشان کمان کشید.

نظامی .