ناخنه دار
لغتنامه دهخدا
ناخنه دار. [ خ ُ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) که به ناخنه مبتلاست . که در چشم ناخنه دارد. || چشمی که ناخنه دارد. چشمی که مبتلا به مرض ناخنه است :
چشم شرع از شماست ناخنه دار
بر سر ناخنه سبل منهید.
چشم شرع از شماست ناخنه دار
بر سر ناخنه سبل منهید.
خاقانی .