ناخن گذاشتن

ناخن گذاشتن . [ خ ُگ ُ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از کمال خوف و هراس خوردن و مغلوب و ناتوان گردیدن . (آنندراج ). کنایه از کمال بیم و عجز. (غیاث اللغات از چراغ هدایت ) :
من کیم صائب که دست از آستین بیرون کنم
در بیابانی که ناخن میگذارد شیرها.

صائب (از آنندراج ).