نارالحباحب
لغتنامه دهخدا
نارالحباحب . [ رُل ْ ح ُ ح ِ ] (ع اِ مرکب ) آتشی که اصلی نباشد آن را مثل آنچه که از نعل چهارپایان و غیر آن بجهد. (بلوغ الارب ج 2 ص 163). آتشی که از نعل چهارپایان برجهد. || آتش مگس شب تاب . || شراره ٔ آتش . آتشی که از بهم خوردن دو سنگ برجهد.