نارسید

نارسید. [ رَ ] (ن مف مرکب ) نرسیده . کال . نارس . نارسیده . || کودک . نابالغ. تازه سال . اندک سال :
چو افراسیابش به هامون بدید
شگفتید از آن کودک نارسید.

فردوسی .

کس اندر جهان کودکی نارسید
بدین شیرمردی و گردی ندید.

فردوسی .

چه مایه زن و کودک نارسید
که زیر پی پیل شد ناپدید.

فردوسی .