نارفتنی

نارفتنی . [ رَ ت َ ] (ص لیاقت ) که رفتنی نیست . که نخواهد رفت . که نتواند رفت . ماندنی . || نکردنی . که نباید کرد. که نشاید انجام داد : بلکه از متسوقان و مضربان و عاقبت نانگران و جوانان کار نادیدگان نیز کارها رفته است نارفتنی . (تاریخ بیهقی ص 333).