نار کفتهلغتنامه دهخدانار کفته . [ رِ ک َ ت َ / ت ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نار کفیده . (از آنندراج ). انار کفته . انار کفیده . انار شکافته . انار ترکیده . انار ترک خورده . رجوع به نار و نار کفیده شود.
