نازنینی سبزواری

نازنینی سبزواری . [ زَ ی ِ س َ ] (اِخ ) از شاعران قرن نهم است . امیرعلیشیر نوائی آرد: «طبعی خوب و دلپذیر داشته و مقبول اکابر و اصاغر بوده ولیکن عامی بوده و شعرش خالی از چاشنی خوب نبوده و غزل بیشتر می گفته و اصل او از سبزوار است به امیر شاهی مصاحبت می نموده ، این مطلع از اوست :
صنوبر تا ز خدمتکاری سروت جدا مانده
شده دیوانه ٔ ژولیده مو سر در هوا مانده .
(از مجالس النفائس ترجمه ٔ حکیم شاه محمد قزوینی ص 213).