ناشایست کردن
لغتنامه دهخدا
ناشایست کردن . [ ی ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کار بد کردن . گناه کردن . مرتکب گناه شدن . کار حرام و ناروا و ناسزا کردن :
ز ناشایست کردن شرمش آمد
که بر دو کتف خود دو پاسبان دید.
ز ناشایست کردن شرمش آمد
که بر دو کتف خود دو پاسبان دید.
؟