ناصر هرمزدی

ناصر هرمزدی . [ ص ِ رِ هَُ م ُ ] (اِخ ) (حکیم ...) از حکما و شاعران قرن ششم هجری است . مؤلف تتمه ٔ صوان الحکمة آرد: «الحکیم ناصر الهرمزدی المابیژناباذی از سلاله ٔ اکاسره بود و در اجزاء علوم حکمت عالم بودو در شعر عربی و فارسی طبع وقادی داشت و برخی از اشعار وی در کتاب من به نام «وشاح دمیةالقصر» ذکر شده است ، وی مدتی نزد من و سپس نزد قطب الزمان رفت وآمد داشت و به نیشابور درگذشت . وی را ملک الوزراء طاهربن فخرالملک به مرو خواند تا در جمع پیوستگان و ملازمان درگاه باشد، و من [ ظهیرالدین بیهقی مؤلف تتمه ٔ صوان الحکمة ] وی را پس از وفاتش در خواب دیدم که مرا می گفت : من بسبب رغبتی که به اقامت در دربار داشتم اکنون به عقوبتی شدید گرفتارم و جز این مرا به کار جهان هیچ التفات نبود». (از تتمه ٔ صوان الحکمة ص 158 و 159).