ناظم تبریزی

ناظم تبریزی . [ ظِ م ِ ت َ ] (اِخ ) محمد صادق ، معروف به صادقا. نصرآبادی آرد: «ساکن عباس آباد اصفهان بود... فی الجمله تحصیلی کرده بود، خود را از قید تعلق فارغ ساخت مدتی در مکه ٔ معظمه ساکن شده بود و اوقات صرف عبادت و مجالست اهل حال می کرد، تذکره ٔ مختصری نوشته ، چند سال قبل از تحریر فوت شد» . او راست :
آغوش گل ز سینه ٔ چاکم نشانه ای است
دستان بلبلان ز سرودم ترانه ای است
خاشاک راه او که به مژگان ربوده ام
از بهر مرغ دیده ٔ من آشیانه ای است .
رجوع به تذکره ٔ نصرآبادی ص 411 و نگارستان سخن ص 116 و روز روشن ص 676 و دانشمندان آذربایجان ص 369 شود.