نافقاء

نافقاء. [ ف ِ ] (ع اِ) یکی از سوراخهای کلاکموش که نهان دارد آن را و دیگری را ظاهر کند. (منتهی الارب ) (از معجم متن اللغة) (از اقرب الموارد). و گویند که چون از جانب قاصعاء آیند به نافقاء سر زند و بیرون رود. (منتهی الارب ). یکی از دوسوراخ و روزنه ٔ لانه موش که چون از یک سوراخ او را تعقیب کنند، از سوراخ دیگر [ نافقاء ] بیرون آید و فرار کند. سوراخ موش دشتی . (مهذب الاسماء). ج ، نوافق .