ناله زدن
لغتنامه دهخدا
ناله زدن . [ ل َ / ل ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) ناله کردن . فغان کردن :
ریگ زند ناله که خون خورده ایم
دیگ مریزید که خون کرده ایم .
رجوع به ناله و ناله کردن شود.
ریگ زند ناله که خون خورده ایم
دیگ مریزید که خون کرده ایم .
نظامی .
رجوع به ناله و ناله کردن شود.
