نامردم

نامردم . [ م َ دُ ] (ص مرکب ) فرومایه . نااهل . مرادف ناکس . (آنندراج ). ناکس . (غیاث اللغات ). بی غیرت . ناکس . بی قدر. فرومایه . دون . پست فطرت . بدسرشت . (از ناظم الاطباء). بی مروت . نامرد. آنکه آئین مردی و مردمی نداند :
گرچه نامردم است آن ناکس
بشود هیچ از دلم ؟ برگس .

رودکی .

مظفر باش و گیتی دار و نهمت یاب و شادی کن
جهان خالی کن از نامردم بدگوهر سفله .

فرخی .

بلی مردم دور نامردمند
نه بر انجمن فتنه برانجمند.

نظامی .

قیاس کن که چه حالم بود در این ساعت
که در طویله ٔ نامردمم بباید ساخت .

سعدی .

نگویم مراعات مردم بکن
کرم پیش نامردمان کم بکن .

سعدی .

هرکه نامردم بود عذرش بنه
چون به چشمش درنیامد مردمی .

سعدی .

بزرگی بایدت در مردمی کوش
که دولت گرد نامردم نگردد.

امیرخسرو (از آنندراج ).