نامساعد

نامساعد. [ م ُع ِ ] (ص مرکب ) ناموافق . ناسازوار. (آنندراج ). ناموافق . کسی یا چیزی که مساعدت و همراهی نکند. ضد مساعد.(ناظم الاطباء). که یار و مساعد و موافق و همراه نیست . کجرفتار. ناهمراه . مخالف . ستیزه گر. نادمساز. ناهمراه . مخالف . ستیزه گر. نادمساز. ناهموار :
زمانه ٔ نامساعد را از این گونه بجز حجت
به زرّ و گوهر الفاظ و معنی کس نیاراید.

ناصرخسرو.

یکی از رفیقان شکایت روزگار نامساعد به نزد من آورد. (گلستان ).
روزگار نامساعد مردم ناسازگار.

؟