نامه خوان
لغتنامه دهخدا
نامه خوان . [ م َ / م ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) خواننده ٔ نامه . آنکه نامه را میخواند. || آنکه نامه ٔ اعمال خواند :
چو فردا نامه خوانان نامه خوانند
مو در کف نامه سر در پیش دیرم .
|| کتاب خوان . خواننده ٔ کتاب .
چو فردا نامه خوانان نامه خوانند
مو در کف نامه سر در پیش دیرم .
باباطاهر عریان .
|| کتاب خوان . خواننده ٔ کتاب .