ناموجه

ناموجه . [ م ُ وَج ْ ج َه ْ ] (ص مرکب ) ناپسند. غیرمقبول . غیرصحیح . (ناظم الاطباء) : ابوالحسن عباد این معنی و حرکت بغایت ناموجه و غیرمحمود یافت . (تاریخ قم ص 143).
- عذر ناموجه ؛ نامقبول . غیرقابل قبول . ناپذیرفتنی .
- غیبت ناموجه ؛ غیبت بدون عذر موجه .