نانکار

نانکار. (اِ مرکب ) قطعه زمینی که به زمین دار واگذار میشودو پس از کناره کردن از عمل و شغل خود نیز در تصرف وی خواهد بود. (ناظم الاطباء). زمینی است که به زمینداران و چودهریان و تعلقه داران برای وجه معیشت از پیشگاه پادشاه مرحمت می شود و نانکاری منسوب به آن است و این محاوره ٔ اهل هند است . (از آنندراج ). || مالیاتی که برای مخارج خانه ٔ حاکم از رعیت گرفته می شود. || هر چیز موروثی . (ناظم الاطباء).