نان دهی
لغتنامه دهخدا
نان دهی . [ دِ ](حامص مرکب ) بذل و بخشش . بخشنده و دست و دلباز بودن . به اطرافیان و زیردستان مدد رساندن و با بذل و بخشش معاش ایشان را تأمین کردن . نان رسانی :
کرامت جوانمردی و نان دهی است
مقالات بیهوده فرماندهی است .
کرامت جوانمردی و نان دهی است
مقالات بیهوده فرماندهی است .
سعدی .