ناهرگزی
لغتنامه دهخدا
ناهرگزی . [هََ گ ِ ] (ص نسبی ) فانی . مقابل هرگزی ، به معنی جاودانی و باقی و پایدار. رجوع به هرگزی شود :
اندراین ناهرگزی از بهر آن آوردمان
تا بیلفنجیم از اینجا ملک و مال هرگزی .
اندراین ناهرگزی از بهر آن آوردمان
تا بیلفنجیم از اینجا ملک و مال هرگزی .
ناصرخسرو.