ناووسیة

ناووسیة. [ سی ی َ ] (اِخ ) عنوان مشهور فرقه ای است از شیعه که اتباع عجلان یا عبداﷲناووس بصری اند و امام جعفر صادق را امام حی حاضر غایب و مهدی منتظر و قائم آل محمد دانند. (از ریحانة الادب ج 4 ص 161 از مجمع البحرین ). طایفه ای از غلاة شیعه ٔ امامیه اند که در مرگ امام محمد باقربن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب شک کردند و به انتظار ظهور او هستندو همچنین ظهور جعفربن محمد الصادق و بقیه ٔ ائمه را نیز منتظرند. (از الانساب سمعانی ). اصحاب مردی به نام عجلان بن ناووس [ و گفته اند منسوبند به دیهی به نام ناوسا ] می باشند، به عقیده ٔ اینان امام جعفر صادق زنده است و منتظر ظهور آن حضرت بوده مهدی قائمش خوانده اند. این طایفه از آن امام روایت کرده اند که اگر سر من از فراز کوهی بجانب شما منحدر شود در کشتن من جازم نباشید، زیرا من صاحب شما و امام با اهتداء صاحب شمشیر ایالت و ظهورم . ابوحامد زوزنی حکایت کند که ناووسیه معتقدند که علی اگرچه مرده ولیکن پیش از قیام قیامت زمین شکافته شود و وی بیرون آید و زمین را به عدل و نصفت آراسته گرداند. (از ملل و نحل شهرستانی ).