ناپاکرولغتنامه دهخداناپاکرو. [ رَ / رُو ] (نف مرکب ) بدروش . نکوهیده رفتار. بدسیرت . بدکار : کز این کمزنی بود و ناپاکروکلاهش ببازار و میزر گرو.سعدی (بوستان چ یوسفی ص 95).
