ناپیداکرانه
لغتنامه دهخدا
ناپیداکرانه . [ پ َ / پ ِ ک َ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) چیزی که حدود آن غیرمرئی باشد. بی پایان . غیرمحدود. (ناظم الاطباء).بی انتها. که ساحل و کرانه اش پیدا نیست :
بده کشتی ّ می تا خوش برآیم
از این دریای ناپیدا کرانه .
بده کشتی ّ می تا خوش برآیم
از این دریای ناپیدا کرانه .
حافظ.