ناچرید

ناچرید. [ چ َ ] (ن مف مرکب ) نچریده . ناچریده . چیزی نخورده . لب از غذا بسته . لب به آشامیدنی و خوردنی نزده :
غریبان که بر شهر ما بگذرید
چماننده پای و لبان ناچرید.

فردوسی .