ناکیسر

ناکیسر. [ س َ ] (هندی ، اِ) به لغت هندی قسمتی از هوفاریقون است . (تحفه ٔ حکیم مؤمن ). ابن بیطار آرد: ناکیسر و ناک کیسر به دو کاف دیده شده که می نویسند لغت هندی است ، ماهیت آن درختی عظیم که در بنگاله میشود بقدر درخت گردکان و برگ آن پهن بقدر برگ امرود و گل آن بسیار خوشبو و در پورینه و رنگ پور و دیگر نواحی بنگاله کثیرالوجود و عطر گل آن ، خصوص زردی که در میان گل می باشد، میگیرند. بسیار تندبو می باشد و در صندوق عطری که آن باشد عطرهای دیگر رافاسد و [ به ] بوی خود میگرداند از حدت بوئی که دارد طبیعت آن گرم و خشک است . (از مخزن الادویه ص 556).