ناگذرلغتنامه دهخداناگذر. [ گ ُ ذَ ] (نف مرکب ) رجوع به ناگذران شود : ناگذر زمانه دان تیغ چو آب و آتشش زآنکه بود زمانه را زآتش و آب ناگذر.مجیر بیلقانی .
