نباغة

نباغة. [ ن ُ غ َ ] (ع اِ) سپوسه ٔ سر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). هبریة. (معجم متن اللغة) (اقرب الموارد) (المنجد). پوسته هائی که از سر پراکنده شود. (از المنجد). نُبّاغ . نَبّاغ . نُبّاغة. نَبّاغة. هبریة. (معجم متن اللغة). || آرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). طحین . (اقرب الموارد). نباغ . نباغة. (المنجد). آردی که بر خمیر پاشند. (از معجم متن اللغة).