نبشت

نبشت . [ ن ِ ب ِ ] (مص مرخم ) نبشتن . نوشت . خط. تحریر. (ناظم الاطباء). ماضی ِ نبشتن است ولی گاهی افاده ٔ معنی مصدری می کند. (آنندراج ) (انجمن آرا) : بوسهل حمدوی مواضعه نبشت در هر بابی با شرایطتمام چنانکه او دانستی نبشت . (تاریخ بیهقی ص 395).
هم رقعه دوختن به و الزام کنج فقر
کز بهر جامه رقعه برِ خواجگان نبشت .

سعدی (از آنندراج ).

|| (ن مف ) نبشته . نوشته .
- سرنبشت ؛ سرنوشت :
ربیع از ربیعی نماید سرشت
تموز از تموز آورد سرنبشت .

نظامی .