نبیثة

نبیثة. [ن َ ث َ ] (ع اِ) خاک جوی و چاه . (از تاج العروس ). خاکی که با حفر چاه یا نهر برآورند، یا خاکی که در پیرامون چاه یا جوی باشد. (از اقرب الموارد). خاک و گل و لجنی که از تک چاه یا از تک جوی برآورند. (ناظم الاطباء). خاک که از چاه برآورند. (از مهذب الاسماء). ج ،نبائث . || سِر. راز. (از اقرب الموارد). || کینه که در سینه نهان بود. (از معجم متن اللغة) ج ، نبائث . یقال : ظهرت نبائثهم و لم تخف خبائثهم . (اقرب الموارد). || نبیثة السبع؛ گوشتی که جانوران در خاک پنهان کنند، ذخیره وقت حاجت و ضرورت را. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة).