نتاء

نتاء. [ ن َت ْءْ ] (ع مص ) انتبار. نفخ کردن . برآمدن . نتوء. (از اقرب الموارد). برآمدن . (صراح ). برآمدن . منتفخ گردیدن . (از منتهی الارب )(آنندراج ). || آماس کردن . (از منتهی الارب ). ورم کردن قرحه . (از اقرب الموارد) (معجم متن اللغة). آماس کردن ریش . (از منتهی الارب ) (صراح ). نُتوء. (منتهی الارب ). || بلند شدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). بالا آمدن . (از معجم متن اللغة). بلند شدن و گوالیدن گیاه و جز آن . (ناظم الاطباء): نتاء النبت و غیره نتاءً و نتؤاً؛ ارتفع. (معجم متن اللغة). || بالغ و رسیده گردیدن و گوالیدن دختر.(از منتهی الارب ) (از آنندراج ). گوالیدن . رسیده شدن دختر. (صراح ). بالغ شدن دختر. (اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). || بیرون آمدن از جای خود.(از صراح ). || تحول از بلادی به بلاد دیگر.(از متن اللغة). || بیرون آمدن چیزی از جای خود بی آشکارگی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). بیرون آمدن چیزی از جائی بی آنکه آشکار باشد. (از ناظم الاطباء). خارج شدن چیزی از جای خود بی آنکه از آن جدا شود. (اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). || مطلع گشتن . (از منتهی الارب ). آگاه شدن . (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مطلع شدن کسی . (صراح ).