نترة

نترة. [ ن َ رَ ] (ع اِ) زخم نیزه ٔ درگذرنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). طعنه ٔنافذه . (اقرب الموارد) (معجم متن اللغة). || غضب و تهور. (از معجم متن اللغة). || واحد نتر. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). رجوع به نتر شود. || سخنی که بیازارد و دل را بسوزاند و سوراخ کند. (ناظم الاطباء). ج ، نترات .