نتر

نتر. [ ن َ ] (ع مص ) سر نره مالیدن به وقت بول و کشیدن آن به درشتی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). سر قضیب مالیدن به وقت شاش کردن و کشیدن آن به درشتی . (فرهنگ خطی ). سرِ اندام بمالیدن . (تاج المصادر بیهقی ). سرِ اندام بمالیدن به وقت بول کردن و به عنف کشیدن . (زوزنی ). || شکافتن جامه را به انگشتان و به دندان . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغة) (از المنجد). || سخت کشیدن چیزی را. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). به سختی کشیدن . (از معجم متن اللغة). جذب به شدت . (از المنجد). به عنف کشیدن . (تاج المصادر بیهقی ). کشیدن به درشتی . || به قوت کشیدن کمان را. (از معجم متن اللغة). کشیدن کمان را. (المنجد) (اقرب الموارد). || سخت نیزه زدن . (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغة) (از المنجد). || سست و خوار شدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از معجم متن اللغة). || تکیه کردن در راه رفتن ، چنانکه گویی کسی او را می کشد. (اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة). || سخن درشت و زشت گفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). شدید و غلیظ کردن کلام را. (از اقرب الموارد) (از المنجد). زشت گفتن در سخن با غضب و حماقت . (از معجم متن اللغة). || درشتی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). تشدد در کار. (از معجم متن اللغة). || ربودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از معجم متن اللغة). ربودن چیزی را. (اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) (از المنجد). || نیزه ربوده زدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از معجم متن اللغة). نیزه را از کسی ربودن زدن . (فرهنگ خطی ). || (ص ) ضعیف در کار. || (اِمص ) عنف . وهن : قابله بنتر؛ بعنف . (از اقرب الموارد).