نتوء

نتوء. [ ن ُ ] (ع مص ) برآمدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || بیرون آمدن چیزی از جای خود بی آشکارگی . (آنندراج ). || منتفخ گردیدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || آماس کردن ریش . (آنندراج ). || بلند شدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ). || بالغ و رسیده گردیدن و گوالیدن دختر. (آنندراج ). در تمام معانی رجوع به نتاء شود.