نجاخة

نجاخة. [ ن َج ْ جا خ َ ] (ع ص ) امراءة نجاخة؛ زن که از کس وی آوازی برآید وقت جماع . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ). || زن رشاحه که باربار تری فرج را بردارد، یا زنی که از دهان روده اش آواز برآرد همچو آواز روده ٔ ستور. (منتهی الارب ) (آنندراج ). زنی که پیوسته باید تری کس خود را بردارد، و زنی که از مقعد خود آواز برآرد. (ناظم الاطباء). || آن زن که سیر نشود از جماع . (مهذب الاسما).