نجم الدین

نجم الدین . [ ن َ مُدْ دی ] (اِخ ) عمارةبن ابی الحسن علی بن زیدان یمنی مذحجی ، ملقب به نجم الدین و مکنی به ابومحمد و معروف به فقیه یمانی یا یمنی . از شاعران و فقهای یمن است . وی در دربار خلفای فاطمی مصر و سپس صلاح الدین ایوبی میزیسته . او راست : 1- اخبارالیمن . 2- المفید فی اخبار الزبید. 3- النکت العصریه فی اخبار الوزراء المصریه . 4- دیوان شعر. از اشعار اوست :
اذا لم یسالمک الزمان فحارب
و باعد اذالم تنتفع بالاقارب
و لاتحتقر کید الضعیف فربما
تموت الافاعی من سموم العقارب .
وی به سال 569 هَ . ق . درگذشت . (از ریحانةالادب ج 4 ص 172). و نیزرجوع به ابن خلکان ج 1 ص 409 شود.